Het heeft me echt geraakt; de eerste True Stories Told Live - None Of Your Business in de Achterhoek. Er werd vanuit het hart verteld, oprecht en met aandacht geluisterd, en flink nagekletst en genetwerkt.
Een avond naar mijn hart, want er is niets wat ik mooier vind dan een intieme setting creëren waarin mensen zich veilig voelen en helemaal tot hun recht kunnen komen. Gezien de uitverkochte zaal en de reacties van zowel de sprekers, als het publiek, is dit meer dan gelukt!
De sprekers.
Grappig, want ik weet al heel lang dat dit iets is wat ik het aller allerliefste doe. Of ik nou ga netwerken, op een date ga of naast iemand in de trein zit. Ik vind het fijn om een verbinding te maken, te kijken, luisteren en ook mezelf kwetsbaar op te stellen om connectie te kunnen maken. Door de jaren heen heb ik ook regelmatig van mensen gehoord, ‘Goh, daar moet je meer mee doen, want het is bijzonder hoe gemakkelijk mensen zich openstellen bij jou en wat jij losmaakt.’ Ik voelde dat ergens wel, maar dacht ook altijd, tja… Wat moet je daar dan bewust mee doen? Ik bedoel, dit is gewoon wie ik ben, daar kan ik toch verder niets mee?
Maar ik voelde ook heel duidelijk dat er wel behoefte is aan meer verbinding. Dit leerde ik al in de tijd dat ik kapster was (het gesprek en de aandacht was vaak minstens zo belangrijk als de behandeling), later toen ik vaker ging interviewen merkte ik het ook, want wanneer krijgen mensen de kans om hun verhaal te vertellen tegen iemand die volledige aandacht heeft? En ook tijdens de workshops die ik organiseer, merk ik dat het vooral gaat om de juiste setting creëren waarin mensen zichzelf kunnen zijn.
Ik had door de jaren heen dus al wel een duidelijke visie in m’n hoofd van wat ik graag teweeg wilde brengen en waarom ik dat zo belangrijk vind. En toen ik True Stories Told Live ging organiseren in Lissabon, en zag hoe mensen stonden te stralen op het podium en het publiek aandachtig zat te luisteren, kreeg ik opnieuw de bevestiging. Hier is behoefte aan. Ik heb mezelf nog een tijdje overtuigd dat het misschien gewoon een fijne hobby is, want ja, het gaat zo vanzelf, is het dan wel werk? En ook van m’n omgeving kreeg ik regelmatig terug dat het mooi is voor side-projecten en dat ik misschien voor m’n werk maar moet focussen op marketing en communicatie of iets anders wat ik op papier prima kan.
Maar na True Stories Told Live, vorige week bij Grand Cafe Markt 5, kan ik er niet meer omheen. De avond was wat ik wist wat het kon zijn en dit is waar ik meer van wil. Zowel de coaching dag met de storytellers, als het event klopt precies bij waar ik voor sta en ik was oprecht geraakt door de mooie verhalen, de intieme sfeer en de prachtige reacties. Dingen gaan vanzelf en raken in een flow als ik simpelweg bij mezelf blijf, doe waar ik in geloof en wat ik van nature al doe. Het is eigenlijk grappig hoe je jezelf zo kan overtuigen van het feit dat je natuurlijke talent of ‘zijn’ niet voldoende is om er je werk van te maken. Alsof werk zwaar en ingewikkeld zou moeten zijn. Hoe kan ik nou m’n werk maken van iets wat ik altijd al doe?
Die vraag heb ik sinds een aantal weken eens omgedraaid; hoe kan ik dat nou niet doen? Want ik weet dat het iets is waar behoefte aan is, ik vind het ontzettend belangrijk, ben er blijkbaar goed in, ik wil er graag meer van en ik weet simpelweg dat het heel lastig gaat worden om er meer van te doen als ik er ‘geen werk’ van maak.
Ik heb eigenlijk altijd al geweten dat ik het allerliefst mensen letterlijk of figuurlijk een podium geef waarop ze hun ‘ongefilterde zelf’ kunnen zijn. En nu durf ik ook te zeggen dat dit mijn werk is.
Bedankt voor iedereen die erbij was tijdens de eerste True Stories Told Live in de Achterhoek. Ik vond het bijzonder om dit samen te kunnen doen en hoop je snel weer te zien op een volgend event! Want dat komt er sowieso aan
Geweldige reacties.
Liefs Jantien