Na anderhalf jaar 'on the road' als digital nomad en een jaar wonend in Lissabon heb ik besloten Nederland weer m'n thuisbasis te maken. Ik vertel over mijn afscheid van Lissabon en hoe ik de afgelopen jaren heb ervaren als een periode van alles op losse schroeven zetten en langzaam weer opbouwen.
Voorlopig de laatste zonsondergang in Lissabon voor mij
Ik wilde eigenlijk een enthousiaste aankondiging doen dat de kogel door de kerk is. Na een jaar in Lissabon heb ik m’n huur opgezegd, m’n koffers (gedeeltelijk) gepakt en al veel afscheidsknuffels uitgedeeld. Terwijl ik aan de ene kant niet kan wachten om met frisse energie weer te starten aan een nieuwe fase in m’n leven, merk ik ineens hoe een weemoedig gevoel me overvalt.
Terwijl ik van de week langs het klotsende water van de rivier in Lissabon de zonsondergang tegemoet rende, realiseerde ik me hoeveel de afgelopen tweeënhalf jaar me gebracht hebben. Tweeënhalf jaar van avontuur, onzekerheid, vrijheid en gigantische uitdagingen. Zowel op persoonlijk als professioneel vlak als. Van m’n veilige basis in de Achterhoek, naar zelf bewust alles op losse schroeven zetten en de wereld als m’n thuis zien. Geen vast inkomen, geen vaste relatie, geen familie om me heen, vrienden die overal in de wereld zitten, en zoveel mogelijkheden hebben dat het makkelijk was te verdwalen. Het is onmogelijk om in woorden te vatten wat dit met mij heeft gedaan. Het voelt alsof ik mezelf in de eerste anderhalf jaar uit elkaar heb geschroefd om in het jaar in Lissabon de tijd te nemen om mezelf weer zorgvuldig en met liefde te monteren.
Ik heb mezelf toegestaan om al m’n ‘verschillende persoonlijkheden’ vrij spel te geven en te ontdekken wie ik allemaal zou kunnen en willen zijn. Vrij spel om nieuwsgierig te zijn naar anderen, naar de wereld en naar mezelf. Ik heb kanten van mezelf ontdekt waarvan ik niet wist dat ze er waren. Allemaal omarmd, sommige kanten weer weggestopt en anderen juist opgepoetst. Al deze ervaringen hebben me een sterk gevoel van kalmte, kracht en vrijheid gegeven en ik voel dat het niet langer uitmaakt waar je me dropt. Dit vrije gevoel zit vanbinnen.
Toen ik afgelopen winter in Nederland was om te zien of ik het weer m’n thuisbasis zou willen maken realiseerde ik me eens te meer hoe belangrijk familie voor me is en hoe graag ik meer tijd met ze doorbreng. Maar ook hoeveel ik nu te geven heb, zowel op persoonlijk als zakelijk vlak, juist omdat ik afstand heb genomen van alles wat ik ken en ik mezelf heb toegestaan om op onderzoek uit te gaan wat ik nou echt belangrijk vind en wat ik graag voor anderen zou willen betekenen. Ik heb geleerd dat je alleen vol overgave kunt geven als je jezelf niet afsnijdt en als je jezelf volledig kunt omarmen. Inclusief de roestige en krakende onderdelen.
Ik kijk er enorm naar uit om al deze ervaringen met me mee te nemen naar Nederland en om dit gevoel van vrijheid, nieuwsgierigheid en avontuur met heel veel enthousiasme op anderen over te dragen. Ben benieuwd wat er op m’n pad gaat komen.
Liefs Jantien