Het moedigste wat we kunnen doen is ons verhaal onder ogen zien en omarmen. Daarmee kunnen we onszelf en anderen zien voor wie we werkelijk zijn én voor wie we zouden kunnen zijn. In al onze potentie.
-1.png)
Storyteller. Spreker. Schrijver.
Opgegroeid in een klein dorp op het Achterhoekse platteland en na mijn studie journalistiek al schrijvend de wereld over als digital nomad. Het had niet veel verder uit elkaar kunnen liggen en toch was er één ding wat ik altijd en overal met me meenam. Mijn vragen. Hoe zijn mensen aan de andere kant van de wereld? Hoe verhoud ik dat tot de mensen in Nederland en de Achterhoek? En tot mezelf? Wat drijft mensen? Wat maakt ze gelukkig? Wat maakt mij gelukkig? Waarom voel ik me soms alleen? En soms juist zo verbonden? Hoe kan ik mezelf zijn en bij mezelf blijven?
Ik heb me vastgebeten in deze vragen en ben op zoek gegaan naar antwoorden. Overal in de wereld, in boeken, podcasts, workshops, trainingen, therapie en bovenal door in gesprek te gaan met mensen en te luisteren.
Met mijn mateloze interesse in mensen en relaties was het niet gek dat ik journalistiek ging studeren en de wereld wilde ontdekken. Al deze stappen brachten me dichter bij de antwoorden op m’n vragen en, hoe cliché ook, dichter bij mezelf. Als er iets is wat ik heb geleerd van de vele verhalen die ik heb gehoord en de mensen die ik wereldwijd heb gesproken dan is het wel dit: we hebben allemaal eenzelfde behoefte aan verbondenheid. Aan gezien en gehoord worden en in autonomie ergens onderdeel van uitmaken. En toch worstelen we er stuk voor stuk mee om onszelf te laten zien. In volle glorie. Krachtig en kwetsbaar.
Maar ik geloof dat, zodra we ons verhaal onder ogen zien, we ook de regie krijgen en zelf kunnen kiezen hoe het verhaal verder gaat. Daar zit power, groei, creativiteit, innovatie en geluk.
De reden dat ik waanzinnig nieuwsgierig ben naar thema’s als; kwetsbaarheid en moed, schaamte en empathie, eenzaamheid en verbondenheid en bovenal authenticiteit? Zoals het altijd werkt, omdat ik er zelf behoefte aan had om hier meer over te begrijpen. Als tiener was ik master in muurtjes bouwen. Zo hoog dat ik er fysieke klachten van kreeg en m’n lichaam letterlijk op slot schoot. Ik had vaginisme en worstelde mezelf door de dagen, totdat ik het na vijf jaar zwijgen niet meer trok en m’n verhaal deelde met een vriendin. De opluchting die ik voelde was ongekend en de eerste stap richting een leven waarin schaamte niet langer de regie had.
Mijn verhaal onder ogen zien en omarmen heeft mij de kracht en ruimte gegeven om in mijn volle potentie te staan.
Achterhoeker en Wereldburger.
Introvert en Entertainer.
Nuchter en Spiritueel.
Serieus en Speels.
In 2017 bracht ik mijn eerste boek 'Op kop door de Achterhoek' uit waarmee ik terug ging naar m'n roots.
Al jaren mijn manier om los te komen, zelfvertrouwen op te bouwen en mezelf uit te dagen.
Waar ik het eerst leerde over liefde en alles wat daarbij komt kijken. M'n uitvalsbasis en spiegel.
Altijd op zoek naar vrijheid en avontuur. Daarom heb ik manieren gevonden om locatie onafhankelijk te werken en als (part-time) digital nomad te leven.
Hoe chagrijnig ik ook ben, zelden dat de zonsondergang niet voor een gevoel van dankbaarheid zorgt.
Tot een paar jaar terug was spreken voor publiek m'n grootste angst. In Lissabon kreeg ik de kans te oefenen waardoor ik het nu te gek vind!
Need to say more...?
De stad van het licht. Een jaar lang woonde ik als 'digital nomad' in deze bruisende Europese stad.
Het geluid van de zee of de stilte in de bergen. Als ik vastloop, dan loop ik het er in de natuur uit.
Dansen is mijn grote liefde die onbeantwoord blijft en ik toch blijf opzoeken... Geen betere manier om m'n energie te boosten!
Ja, die blije op rechts dat ben ik. Nog altijd mijn gezichtsuitdrukking als ik dieren zie.
Niets wat ik liever doe dan in gesprek zijn met mensen, wereldwijd. Bijzonder om ook in Boedapest verhalen te vertellen en te luisteren.